
بیمه عمر از دیدگاه حقوقی، قراردادی است که به موجب آن بیمهگر در مقابل دریافت حقبیمه از بیمهگذار متعهد میشود که در صورت فوت و یا حیات بیمهشده در زمان معینی مبلغی به عنوان سرمایه و یا مستمری به استفادهکننده (بیمهگذار یا شخص ثالث) تعیین شده از طرف او و یا وراث قانونی بپردازد. از انواع بیمههای عمر میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
1) بیمه عمر انفرادی
این بیمهنامه به منظور پوشش خسارت فوت بیمهشده در زمان اعتبار بیمهنامه صادر میشود. حق بیمه این بیمهنامه بر اساس شرایط سنی و سلامت بیمهشده تعیین میشود.
2) بیمه عمر گروهی
بیمهنامهای است که به موجب آن بیمهگر متعهد میشود در صورت فوت یا حیات بیمهشده، سرمایهای را بصورت یکجا به ذینفع یا استفادهکننده که در بیمهنامه قید گردیده است پرداخت نماید.
3) بیمه عمر زمانی
در این نوع بیمه چنانچه بیمهشده در خلال مدت بیمه فوت کند و حق بیمهها تا تاریح فوت پرداخت شده باشد، سرمایه مندرج در بیمهنامه به استفادهکننده پرداخت خواهد شد. ولی اگر بیمهشده در پایان مدت در قید حیات باشد، بیمهگر تعهدی نخواهد داشت و حقبیمهها قابل برگشت نیست. امتیاز این بیمه ناچیز بودن حقبیمه آن میباشد.
4) بیمه عمر مانده بدهکار
موسسات اعتباری یا بانکها میتوانند افرادی را که از آنها وام دریافت میدارند را بیمه نمایند تا چنانچه درطول مدت وام، وامگیرنده فوت کند، پرداخت اقساط وام از سوی بیمهگر انجام میشود، درنتیجه بازماندگان وامگیرنده دینی درقبال موسسه وامدهنده نداشته و وثیقه مورد رهن بعد از فوت بیمهشده آزاد خواهد شد.
5) بیمه عمر و پسانداز
از مزایای این بیمه این است که امکان پسانداز و تشکیل سرمایه را دارد. همچنین متقاضی میتواند پوششهای فرعی را در آن انتخاب کرده و از مزایای دیگر آن بهرهمند شود.



بیمه های مرتبط
برخی از مشتریان

















